ارتباط ژنتیکی آلزایمر با بیماری قلبی
به گزارش آروما، متخصصان می گویند بین آلزایمر و چند بیماری عروق کرونر ارتباط ژنتیکی قابل توجهی پیدا کرده اند که پزشکان را قادر می کند در بهبود بیماران به نتایج بهتری برسند.
به گزارش آروما به نقل از ایسنا، در مطالعه مرکز «سلامت سنجی دانشگاه ادیت کاون» (Edith Cowen University’s Centre for Precision Health) نشان داده شد که آنژین صدری، تصلب شرایین، ایسکمی (کاهش خون رسانی) قلب، انفارکتوس میوکارد (حمله قلبی)، عروق کرونر و همینطور چربی هایی مانند کلسترول، تری گلیسیرید، لیپوپروتئین های با چگالی بالا یا «اچ دی ال» که کلسترول خوب خون است و با چگالی پایین یا «ال دی ال» که کلسترول بد خون است، امکان دارد ریشه بیولوژیکی مشابهی با آلزایمر داشته باشند.
متخصصان با تحلیل و بررسی ارتباط آلزایمر و سه نوع چربی ال دی ال، تری گلیسیرید و کلسترول تام (کلسترول خوب و بد) به ارتباط ژنتیکی کلی قابل توجه و مثبتی پی برده اند. بنابر نتایج، این ارتباط نشان داده است اشخاصی که از نظر ژنتیکی مستعد بیماری فشار خون هستند در معرض مبتلا شدن به آلزایمر قرار دارند.
«آرتیکا کربی»، محقق اصلی این پژوهش، امید دارد این یافته ها مسیرهای تحقیقاتی جدیدی را باز کند و زندگی میلیونها نفر را در جهان بهبود ببخشد. به قول او، مطالعات مشاهده ای و سایر مطالعات از ارتباط میان این شرایط خبر می دهند، اما با این همه مکانیزم های زیستی پیچیده آلزایمر کاملا شناخته نشده اند و ارتباط آن با چربی ها و بیماری عروق کرونر هنوز حل نشده است. به قول او، این مطالعه جهت بررسی روابط پیچیده این شرایط، از نگاهی ژنتیکی بهره برده و دیدگاه جدیدی از زیربنای زیستی مشترک این شرایط عرضه نموده است.
همینطور دکتر «ماریتا لانگ»، پزشک عمومی و مشاور افتخاری پزشکی زوال عقل در استرالیا از این نتایج استقبال و اعلام نمود که این نتایج او را شگفت زده نکرده اند چونکه هم بیماری عروق کرونر و هم بیماری آلزایمر و زوال عقل عروقی عوامل خطر بسیار مشابهی دارند. به قول او، در هر دو بیماری آلزایمر و زوال عقل عروقی، میتوان صدمه شناسی ترکیبی یکسانی را شناسایی کرد. او تاکید می کند که هرچه بیشتر در مورد ژنتیک و ریشه های زیستی بدانیم بهتر می توانیم از بیماری پیشگیری نماییم و درمان ها نتیجه بخش تر خواهند بود.
به گزارش ایندیپندنت، دکتر لانگ بر اهمیت پرداختن به عوامل خطر اصلاح پذیر در بیماری های قلبی و آلزایمر تاکید می کند، اما پیشنهادش ارزیابی بهتر و دقیق تر سلامت مغز است. او سفارش می کند که با ارزیابی سلامت مغزی افراد ۴۵ تا ۴۹ ساله و ارزیابی سالانه افراد بالای ۷۵ سال و گروههای صدمه پذیر این مورد باید دقیق تر بررسی شود.
به قول او، شواهدی برای ۱۴ عامل خطر اصلاح پذیر در بیماری زوال عقل وجود دارد که می تواند از بروز ۴۵ درصد موارد زوال عقل جلوگیری نماید یا آنرا به تاخیر اندازد، ازاین رو میتوان با ارتقای سلامت مغز در هر سنی بخصوص در میانسالی، قدم های موثری برداشت.
منبع: آروما
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب