کمبود آهن عاملی برای مبتلاشدن به کووید طولانی
آروما: پژوهش های جدید کمبود آهن در خون را به عنوان عامل اصلی مبتلاشدن به کووید طولانی شناسایی کرده است.
به گزارش آروما به نقل از ایسنا، پژوهشی جدید در دانشگاه کمبریج نشان میدهد که فقر آهن می تواند سبب التهاب و کم خونی شود و تولید گلبول قرمز سالم را در بیماران مبتلا به کوویدــ۱۹ تنها دو هفته بعد از تشخیص، متوقف نماید.
طبق این پژوهش که در نشریه «نیچر ایمیونولوژی» (Nature Immunology) انتشار یافت، خیلی از افراد چند ماه بعد از مبتلاشدن به کوویدــ۱۹ از گرفتار شدن به کووید طولانی خبر می دهند؛ آن چه بتازگی با کاهش ضریب هوشی ناشی از مه مغزی مرتبط دانسته شده است.
بگفته این دانشگاه، از هر ۱۰ مبتلا به ویروس سارس ــ کووــ۲، دست کم سه نفر در معرض مبتلاشدن به کووید طولانی قرار دارد. از طرفی به گزارش مرکز کنترل و پیش گیری از بیماریهای آمریکا، بطور متوسط کمتر از سه میلیون آمریکایی به سبب کم خونی یا کمبود آهن تحت درمان قرار می گیرند.
«هال دراک اسمیت»، یکی از نویسندگان پژوهش می گوید: وقتی بدن با عفونتی مواجه می شود، بوسیله حذف آهن از جریان خون به آن واکنش نشان میدهد. این کار از ما در مقابل باکتری های بالقوه کشنده ای که با جذب آهن خون به سرعت رشد می کنند، محافظت می کند. وقتی این اتفاق به مدت طولانی ادامه پیدا می کند، فقر آهن موجب می شود اکسیژن با کارآیی کمتری در سراسر بدن گردش کند و اثر منفی بر سوخت وساز و تولید انرژی بر جا بگذارد.
به گزارش نیویورک پست، بر طبق این تحقیق که نمونه های خون را در طول یک سال تحلیل و بررسی کرد، در خون افراد مبتلا به کووید شدید و خفیف، الگوهای مشابهی وجود داشته است.
دکتر «ایمی هانسون»، متخصص دراین زمینه می گوید: بااینکه شواهد به دست آمده نشان میدهد که بدن می کوشد با تولید گلبول قرمز بیشتر، کمبود آهن و کم خونی ناشی از آنرا اصلاح کند، در مواجه با التهاب مداوم خیلی خوب عمل نمی کند.
بگفته هانسون، در آغاز مبتلاشدن به کوویدــ۱۹ خصوصاً در افرادی که ماه ها بعد، از مبتلاشدن به کووید طولانی خبر دادند، سطح آهن و عملکرد بدن در تنظیم آهن مختل شد و خیلی طول کشید تا بهبود یابد.
حالا کارشناسانی مانند هانسون برای درمان کووید طولانی با بهره گیری از این یافته های جدید بدنبال راهی برای کنترل این التهاب تهاجمی در سریع ترین زمان ممکن هستند تا تاثیر آنرا بر سطح آهن خون کاهش دهند.
او می گوید: لزوما این طور نیست که در بدن افراد آهن کافی وجود نداشته باشند اما ممکنست آهن در مکانی نامناسب (در سلول ها یا بافت های مختلف و نه در خون) به دام افتاده باشد (ذخیره شده باشد)؛ بدین سبب آن چه ما نیاز داریم، یافتن راهی برای جابه جایی آهن و بازگرداندن آن به جریان خون است؛ جایی که برای گلبول های قرمز خون مفیدتر می شود.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب